از پارلمان شهری تا میدان نزاع شخصی

یک ساعت از زمان رسمی شورای شهر تبریز، به جای رسیدگی به انبوه مشکلات مدیریت شهری، صرف جدال‌های لفظی و حمله به روح‌الله رشیدی شد؛ نزاعی که از انتقاد علی نوای‌باغبان به انعکاس سخنان جلسه فوق‌العاده آغاز شد و با ورود حکیمه غفوری و علی راستی و سید کاظم زعفرانچی لر به مجادله ادامه یافت.
جلسه‌ای که باید تریبون مردم باشد، به میدان منازعات شخصی و تسویه‌حساب‌های درون شورایی تبدیل شده است.
اینکه با گذشت پنج دقیقه از آغاز وقت قانونی، جلسه حتی به صورت رسمی شروع نشد، تنها نشانه‌ای از بی‌نظمی نیست، بلکه نمادی از فروپاشی نظم و کارآمدی نهادی است که باید قلب مدیریت شهری تبریز باشد.
به‌عنوان خبرنگاری که از نزدیک شاهد ماجرا بودم، افسوس بزرگ همین است: در این شورا، دل بسیاری از اعضا نه برای تبریز و آینده‌اش، که برای منافع و جدال‌های فردی می‌تپد. شهری با تاریخ و فرهنگ غنی، شایسته چنین پارلمانی نیست.
امروز ضرورت دارد فرمانداری، امام جمعه و نهادهای ناظر، پیش از آنکه فرصت باقی‌مانده شورای ششم به طور کامل به حاشیه و نزاع سپری شود، ورود کنند. شهروندان تبریز حق دارند شورایی پاسخ‌گو، منظم و در شأن این شهر تاریخی داشته باشند؛ نه شورایی که نامش با بی‌نظمی و نزاع گره بخورد.

به قلم محمد رضا اخگرگداز