ترافیک‌های درمانی در تبریز

طاهره اشرفیان

گلبرگ تبریز. شهر تبریز به عنوان یکی از کلان‌شهرهای ایران، با چالش‌های متعددی در زمینه مدیریت ترافیک و برنامه‌ریزی شهری مواجه است. یکی از مشکلات عمده‌ای که در این شهر به وضوح مشاهده می‌شود، ترافیک‌های درمانی است که به دلیل استقرار مراکز درمانی در خیابان‌های اصلی و عدم وجود پارکینگ‌های اختصاصی ایجاد شده است. این موضوع نه تنها برای مراجعین از خود شهر بلکه برای افرادی که از شهرها و روستاهای اطراف به تبریز مراجعه می‌کنند، همچنین شهروندان عادی که در مسیرهای مذکور تردد می‌کنند، مشکلات زیادی ایجاد کرده است.

ترافیک های به اصطلاح درمانی از چند جنبه قابل بررسی هستند. نخست  از جهت  برنامه ریزی نادرست شهری و نقص در طراحی مراکز  درمانی، این موضوع نه تنها مشکلات عملی برای مراجعین و شهروندان عادی ایجاد می‌کند، بلکه سوال‌های مهمی را در مورد فرآیندهای تصمیم گیری و ریشه های طراحی این مراکز به وجود می‌‌‌آورد:

مسئولیت طراحان و تصمیم‌گیران: جای سوال است که چه افرادی این طراحی را انجام داده‌اند و چه نیتی پشت این انتخاب وجود دارد. آیا طراحان و مسئولین مرکز به دقت نیازها و شرایط محیطی را تحلیل کرده‌اند یا اینکه فقط بر اساس الزامات مالی یا زیبایی‌شناختی کار کرده‌اند؟

فقدان آگاهی از نیازهای جامعه: طراحی مراکز درمانی نیازمند درک عمیق از نیازهای مراجعین است. آیا نهادهای مسئول، مانند وزارت بهداشت و درمان، به مسئولیت‌های اجتماعی خود در این زمینه توجه داشته‌اند؟ آیا مطالعات دقیقی در مورد ترافیک و نیاز به پارکینگ انجام شده است؟

مجوزهای ساخت: این پرسش مطرح می‌شود که چگونه به چنین طرحی مجوز ساخت داده شده است؟ آیا سازمان‌های مربوطه به ارزیابی تأثیرات اجتماعی و ترافیکی این پروژه پرداخته‌اند؟ در صورتی که این ارزیابی‌ها انجام شده‌اند، چرا نتایج آن‌ها نادیده گرفته شده است؟

نکته:

در برنامه‌ریزی‌های شهری، گاهی اوقات به نظر می‌رسد که منافع شخصی و سودجویی افراد خاصی می‌تواند تأثیرگذار باشد. برای مثال، ممکن است در برخی مواقع مکان‌هایی که به عنوان پارکینگ عمومی در نظر گرفته شده‌اند، به سالن‌های درمانی یا تجاری تبدیل شوند، که این موضوع نه تنها به کمبود فضا برای پارکینگ دامن می‌زند، بلکه ممکن است به نفع گروه‌های خاصی باشد که از این تغییرات بهره‌برداری مالی می‌کنند. این نوع تصمیم‌گیری‌ها می‌تواند به کاهش کیفیت زندگی شهروندان و افزایش ترافیک منجر شود، به‌ویژه زمانی که نیاز به خدمات درمانی و بهداشتی در مناطق خاصی بیشتر است. بنابراین، ضرورت دارد که در برنامه‌ریزی‌های شهری، شفافیت و پاسخگویی بیشتری وجود داشته باشد تا منافع عمومی بر منافع خصوصی ارجحیت یابد.

مشکلات ناشی از ترافیک‌های درمانی

_عدم وجود پارکینگ‌های کافی: بسیاری از مراکز درمانی در تبریز بدون پارکینگ‌های اختصاصی ساخته شده‌اند و مراجعین مجبورند خودروهای خود را در خیابان پارک کنند که این امر باعث ایجاد ترافیک واختلال درعبورو مرور می‌شود.

_افزایش زمان انتظار: ترافیک‌های ایجاد شده در اطراف مراکز درمانی منجر به افزایش زمان انتظار برای مراجعین و کاهش کیفیت خدمات درمانی می‌شود.

_آلودگی هوا و صدا: ترافیک شدید باعث افزایش آلودگی هوا و صدا در مناطق اطراف مراکز درمانی می‌شود که این امر نیز بر سلامت عمومی تأثیرگذار است.

_فشار بر زیر ساخت‌ها: افزایش ترافیک درمانی می‌تواند فشار زیادی بر زیر ساخت‌های شهری، ازجمله جاده‌ها و حمل ونقل عمومی‌ وارد کند.

_تاثیر بر زندگی روزمره: مشکلات ترافیکی می‌تواند برروی زندگی روزمره ساکنان اطراف مراکز درمانی تاثیر منفی بگذارد وبه مشکلاتی مانند تاخیر در رفت و آمد به کار و مدارس منجر شود.

راهکارهای پیشنهادی

_ ایجاد پارکینگ‌های عمومی و اختصاصی: توسعه و ایجاد پارکینگ‌های عمومی و اختصاصی در نزدیکی مراکز درمانی می‌تواند به کاهش ترافیک کمک کند. این امر نیاز به همکاری بین نهادهای شهرداری و مراکز درمانی دارد.

_ توسعه حمل و نقل عمومی: بهبود و توسعه سیستم حمل و نقل عمومی می‌تواند به کاهش تعداد خودروهای شخصی در خیابان‌ها کمک کند. ایجاد خطوط اتوبوسرانی و ترمینال‌های نزدیک به مراکز درمانی می‌تواند گزینه مناسبی باشد.

_ تعیین زمان‌های خاص برای ویزیت: مراکز درمانی می‌توانند زمان‌های خاصی را برای ویزیت بیماران تعیین کنند تا از تجمع در ساعات پیک ترافیک جلوگیری شود.

 

_ استفاده از فناوری‌های نوین: ایجاد سیستم‌های رزرو آنلاین و مشاوره‌های تلفنی می‌تواند به کاهش تعداد مراجعین حضوری و در نتیجه کاهش ترافیک کمک کند.

_ آموزش و آگاه‌سازی عمومی: برگزاری کمپین‌های آگاه‌سازی برای شهروندان در خصوص استفاده از حمل و نقل عمومی و رعایت قوانین ترافیکی می‌تواند به کاهش ترافیک کمک کند.

خدمات شاتل: در حوزه ترافیک درمانی می‌تواند به عنوان یک پلتفرم یا خدمات آنلاین برای مدیریت و بهبود ترافیک و مسائل مربوط به حمل و نقل در شهر تبریز عمل کند. در این زمینه، خدمات شاتل می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

_ پلتفرم رزرو آنلاین: ایجاد یک پلتفرم آنلاین برای رزرو خدمات حمل و نقل، مانند تاکسی یا ون، که به بیماران و همراهان آنها کمک می‌کند تا به راحتی به مراکز درمانی دسترسی پیدا کنند.

_ اطلاع‌رسانی در مورد ترافیک: ارائه اطلاعات به‌روز در مورد وضعیت ترافیک و مسدودیت‌های جاده‌ای، که می‌تواند به بیماران در برنامه‌ریزی سفر به مراکز درمانی کمک کند.

_ هماهنگی با مراکز درمانی: همکاری با بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها برای هماهنگی خدمات حمل و نقل و تسهیل دسترسی بیماران به خدمات درمانی.

_ خدمات ویژه برای بیماران: ارائه خدمات خاص برای بیماران، مانند خودروهای مجهز به تجهیزات پزشکی یا رانندگان آموزش‌دیده برای حمل و نقل بیماران با نیازهای خاص.

_ اپلیکیشن موبایل: توسعه اپلیکیشن موبایلی برای کاربران که به آنها امکان می‌دهد به راحتی خدمات مورد نیاز خود را رزرو کنند و از وضعیت ترافیک مطلع شوند.

_ تحلیل داده و بهینه‌سازی: جمع‌آوری داده‌های ترافیکی و استفاده از آنها برای بهینه‌سازی مسیرها و زمان‌های سفر.

نتیجه‌

ترافیک‌های درمانی در تبریز به عنوان یک چالش مهم به وضوح قابل مشاهده است و تأثیرات آن فراتر از مشکلات مقطعی عبور و مرور صرف است. این مشکل نشان‌دهنده پیچیدگی‌های مدیریت شهری و نیاز به نظارت و تحلیل دقیق‌تر فرآیندهای طراحی و برنامه‌ریزی مراکز درمانی است.

در این خصوص، توسعه پایدار و هم‌افزایی در بین نهادهای مختلف از جمله شهرداری، وزارت بهداشت و مراکز درمانی ضروری است. این همکاری می‌تواند به طراحی و اجرای تصمیمات اخلاقی و اجتماعی منجر شود که نه‌تنها به سود بیماران، بلکه به نفع کل شهروندان باشد. در نهایت، سیاست‌های شفاف و منطقی نسبت به عملیات ساخت و ساز و اداره این مراکز می‌تواند به تضمین اینکه منافع عموم بر منافع خصوصی ارجحیت یابد، کمک کند. منبع: تبریز بیدار